الهام چرخنده،
بازیگر سینما و تلویزیون، مدتی است که حجاب چادر را برگزیده است. این،
البته اتفاقی نیست که فقط برای او افتاده باشد. بسیارند زنان و دخترانی که
چادر را برای پوشش خود انتخاب می کنند ، همان طور که برعکس ماجرا نیز صادق
است.
بنابراین، چادری شدن یک زن، اتفاق خارق العاده ای نیست، هر چند
که اگر از منظر عنصر "شهرت" به ماجرا نگاه کنیم، چادر به سر کردن یک
بازیگر زن، آن هم نه در فیلم که در عرصه زندگی می تواند ارزش خبری داشته
باشد.
اما این که یک سری از نهادهای عمومی، از این اتفاق ذوق زده شوند و
این ذوق زدگی شان نیز همچنان ادامه یابد، نمی تواند رویکردی خردمندانه
باشد چرا که قضیه را آنقدر لوث می کند که حتی اگر هدف شان ترویج حجاب نیز
باشد، نقض غرض می شود.
تقدیر از محجبه شدن یک بازیگر زن - که معلوم
نیست همچنان بازیگر بماند یا خیر و البته مهم هم نیست - یک امر است که می
تواند یک بار رخ بدهد و تمام شود ولی مدام روی او مانور دادن و او را بر سر
گذاشتن و حلوا حلوا کردن و خبر از دادن امتیازات حمایتی به وی ، حتی در
سطح مجلس شورای اسلامی، امری دیگر است که ماجرای چرخنده را از حالت طبیعی
خارج و به ضد ارزش تبدیل می کند.
این که الهام چرخنده به کمیسیون
فرهنگی مجلس دعوت شود و در آنجا علیه همسر سابق خودش سخن بگوید و حمایت
مجلس را بخواهد و بعد هم رئیس کمیسیون فرهنگی وعده حمایت دهد، نه ترویج
حجاب است و نه حافظ شأن مجلسی که بعضی ها آن را در حد دعواهای زن و شوهری
نیز تقلیل می دهند!
یا وقتی نماینده قم در مجلس شورای اسلامی،
وزارتخانه های ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران را به
صف می کند که به الهام چرخنده مجوز تأسیس تشکل مردم نهاد و مؤسسه فرهنگی
بدهند و از وی حمایت کنند، آیا این امر ، چیزی جز دعوت به رانت جویی است؟
الهام
چرخنده مانند دهها میلیون ایرانی دیگر ، در صورت دارا بودن شرایط می تواند
مؤسسه تأسیس کند یا هر کار قانونی دیگری را به عنوان شهروند این کشور
انجام دهد، ولی نمی تواند انتظار داشته باشد به خاطر این که چادر به سر
کرده تا دستور خدا درباره حجاب را رعایت کرده باشد، بدون نوبت و بدون طی
مراحل قانونی، از امتیازات ویژه برخوردار شود.
اگر هم قرار باشد به
خاطر حجابش به او امتیاز دهند، میلیون ها زن ایرانی که بسیار پیش تر از او
حجاب و چادر را انتخاب کرده اند و به این مناسبت هم بر کسی منت ندارند، بر
او که تازه به این صف پیوسته برتری دارند. خاصه آن که کم نیستند زنان مؤمنه
ای که بی هیچ چشمداشتی و بی آن که به مجلس شورای اسلامی بروند و درخواست
امتیاز ویژه کنند، در راه ترویج ارزش های اسلامی و اخلاقی و تربیت انسان
های مؤمن و متدین می کوشند.
ادعاهای الهام چرخنده، از جمله این سخن
عجیب و غریب که در مدت کوتاهی که چادری شده، 3900 نفر را چادری کرده است(!)
یا مدام از رهبری هزینه کردن، نباید دلیلی برای تبدیل این بازیگر سابق به
بتی جدید شود که نهادهای کشور ، از بسیج و مجلس گرفته تا وزارتخانه های
مختلف و شهرداری، باید در خدمت او باشند.
کوبیدن بر این طبل، از
آنجا ضد ترویج حجاب است که اثبات این مدعا می شود که آنقدر وضع حجاب بد است
که حالا که یک نفر پیدا شده و چادر به سر کرده، رویدادی ملی رخ داده است!
وانگهی،
الهام چرخنده ، همانند هر انسان دیگری می تواند تغییر موضع و باور بدهد ،
کما این که از وضع سابق به وضعیت کنونی چرخیده است و کسی چه می داند که در
آینده چه خواهد شد؟
اگر نابخردانه و از سر ذوق زدگی، الهام چرخنده را به الگو و بت تبدیل کنند و فردا ، او چرخشی دیگر داشته باشد چه؟!
زمانی
در ترکیه، زنی مججبه به نام "مروه کاواکچی"، نماینده پارلمان شد. در آن
زمان به دلیل حکومت لائیک ها، وی نتوانست به پارلمان برود.
در
ایران، جوّی بزرگ در حمایت از کاواکچی راه انداختند و روزنامه هایی مانند
کیهان نیز در صفحه اول خود از این بانوی محجبه تقدیر و از ظلمی که به او
شده بود، ابراز برائت کردند. تریبون های نماز جمعه و شبکه های مختلف صدا و
سیما پر شده بود از "قهرمان حجاب"ی به نام مروه کاواکچی که حتی برای رفتن
به پارلمان نیز حاضر نشده بود حجاب از سر بردارد. خلاصه آن که در مدت
کوتاهی او را در ایران به قهرمان و الگو تبدیل کردند. اما کاواکچی در مقابل
چه کرد؟ او خطاب به حامیان ایرانی اش که برایش سر و دست می شکستند گفت:
شما اگر دلتان برای زنان می سوزد، اول بروید و جلوی نقض حقوق زنان کشور
خودتان را بگیرید.
با این پاسخ وی، ناگهان همه چیز در ایران به اتمام رسید و دیگر، کسی از مروه کاواکچی ، چیزی ننوشت و چیزی نگفت!
الهام
چرخنده، به عنوان یک زن مسلمان، حجاب بر سر کرده و تازه، شده است یکی
مانند میلیون ها زن محجبه ایرانی که به دستور دین، عمل می کنند. این، خیلی
هم خوب است و خداوند از ایشان بپذیرد، اما او را پدیده ای خاص که باید
امتیازات خاص هم داشته باشد دیدن، ظلم به همه زنان مسلمانی است که در طول
تاریخ، برای حفظ حجاب شان، نه تنها امتیاز نگرفته اند، که هزینه های زیادی
هم داده اند.