هیچ شباهتی بین رشتههای روانشناسی، روانپزشکی و تخصص مغز و اعصاب وجود ندارد.
نورولوژیستها
(متخصصان مغز و اعصاب)، روانپزشکان و روانشناسان اگرچه حوزه کاری مشخصی
دارند و تخصصهای جداگانهای میگیرند، از سوی بسیاری از مراجعان و
بیماران ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. اینکه کی باید به متخصص مغز
و اعصاب مراجعه کرد، کی به روانپزشک و کی به روانشناس، ممکن است سوال
بسیاری از مردم باشد. اگر این سوال، سوال شما هم باشد، باید بدانید که
اصولا روانشناس فردی است که دوره عمومی پزشکی را نگذرانده است و با گرفتن
مدرک لیسانس، فوقلیسانس و دکترا در رشته روانشناسی، روانشناس شده است و
میتواند با ارائه راهکارهای مختلف (بدون تجویز دارو) به مراجعانش کمک کند
اما روانپزشک، پزشک متخصصی است که دوره عمومی پزشکی را طی کرده و پس از
آن در رشته اعصاب و روان تخصص گرفته است. متخصص مغز و اعصاب یا
نورولوژیست هم پزشک متخصصی است که پس از طی کردن دوره پزشکی عمومی، تخصصش
را در رشته مغز و اعصاب (نورولوژی) گرفته تا بتواند بیماریهایی مانند
تشنج، اماس، میگرن و سردردهای مختلف، فلج، سکته مغزی و کمردردهای مزمن و
بیماریهایی از این قبیل را تشخیص دهد و درمان کند. روانپزشک نیز
میتواند در درمان اضطرابها، افسردگیها و سایر مشکلات اعصاب و روان به
مراجعانش کمک کند و به آنها دارو بدهد اما روانشناس نمیتواند دارو تجویز
کند و معمولا رواندرمانی میکند. ضمنا این نکته را هم باید یادآور شوم که
جراح مغز و اعصاب هم میتواند جراحیهایی مانند برداشتن انواع تومورها یا
دیسک کمر را انجام دهد بنابراین هیچ شباهتی بین رشتههای روانشناسی،
روانپزشکی و تخصص مغز و اعصاب وجود ندارد.